Casus: Endriks Lubinda

Hallo iedereen! Hier weer een teken van leven vanuit Zambia!
Ik heb al een tijdje niets meer van me laten horen door een reisverslag te plaatsen. Dit heeft als voornaamste reden te maken met het feit dat we door de week altijd pas laat terug zijn van het werk (17:45u.) en dan ook nog eens moeten koken en afwassen. Voordat je het weet is het alweer tijd om naar bed te gaan of willen we toch nog even ergens iets gaan drinken. Het weekend bestaat ook vooral uit leuke dingen doen met vrienden die we hier hebben leren kennen.

Wat de organisatie betreft zijn we op dit moment vooral bezig (om van het sponsorgeld) kinderen te re-integreren bij families, hen de mogelijkheid bieden om weer naar school te gaan en eventueel te helpen met een klein bedrijfje op te starten om aan geld/voedsel te komen.

Zo hebben we ook de jongen Endriks Lubinda (14 jaar), die ik samen met straatwerker Jack op een dag heb benaderd. Hij had al een aantal keren aan Jack laten weten dat hij graag kapper wil worden, net als zijn oudere broer. Ik wilde graag weten hoe serieus hij hierover was voordat we hier onze tijd en energie in zouden steken om hem te helpen. We vonden Endriks op een grasveld met allemaal andere jongeren. Jack liet weten dat de organisatie: Abbas Hart, iedere dinsdagochtend faciliteiten aan straatkinderen aanbied om zich bijvoorbeeld te kunnen wassen, scheren en bidden. Onder begeleiding van vrijwilligers worden zij opgehaald met een busje om vervolgens naar een afgesloten plek te gaan waar deze faciliteiten mogelijk zijn. Ik vond Endriks tussen een groepje jongens en liet hem weten dat ik op de hoogte was van zijn plannen om kapper te worden en uit het straatleven te willen stappen. Endriks keek me blij aan en liet weten dat hij graag meteen met mij mee wilde komen naar kantoor zodat ik een interview met hem kon afnemen. Ik gaf nog aan dat dit ook een andere keer kon omdat ik het de jongen gunde om mee te gaan met ‘Abbas hart’ om zich te kunnen wassen. Endriks was echter vastbesloten dat hij mee zou gaan naar kantoor en daar heb ik hem een aantal vragen kunnen stellen. Na het interview hebben we samen een plan gemaakt van de stappen die we zouden ondernemen. Diezelfde dag nog hebben we Endriks naar het jongensverblijf gebracht, waar hij twee dagen zou verblijven.
Twee dagen later zijn we samen met Endriks een bezoek gaan brengen aan zijn familie en hebben we een ‘home assessment’ gedaan om te kijken of het huis wel beschikt over een slaapplek, dekens etc… We kwamen al snel tot de conclusie dat in het huisje, waar in totaal 6 mensen wonen, niets voor Endriks was om op te slapen. We zijn hem daarom z.s.m. een matras en deken gaan kopen. Aangezien Endriks al die tijd op straat heeft geleefd, had hij ook maar één setje kleding aan die helemaal vies waren. We hebben hem daarom nog wat extra setjes kleding, ondergoed en een tandenborstel gekocht. Ook hebben we een school voor Endriks geregeld en zijn we naar een coupeuse gegaan die voor hem een schooluniform zou maken. Tevens zijn we met hem een dag op pad geweest om schoolspullen, een boekentas en nette schoenen te kopen. Tussendoor zijn we samen met hem gaan lunchen in het parkje. Je kon wel merken dat meneer de dag van zijn leven had met drie meiden om zich heen. Op het einde van de dag liepen we langs een kraampje waar ze petten verkochten. Hij kon zijn ogen er niet vanaf houden. We hadden hem daarom beloofd dat als hij één week lang iedere dag naar school zou gaan, hij als beloning een pet van ons mocht uitzoeken.

Nu, een aantal weken later kunnen we stellen dat we een ontzettend goede ‘good practice’ ervaring hebben opgedaan met Endriks. Endiks woont nog altijd thuis bij zijn familie en gaat iedere dag naar school. Vorige week zijn we de school gaan opzoeken en hebben we een gesprek gehad met zijn leraar. De leraar gaf aan dat Endriks het hartstikke goed op school! Endriks komt intelligent over en leert snel. Daarbij is hij ook heel goed in tekenen en zijn leraar ziet hierin potentie om eventueel kunstenaar te worden.
Nou wat waren wij trots op ‘onze’ Endriks! De pet is dubbel en dik verdient en deze heeft hij dus nu ook al in zijn bezit!

We zijn nu bezig om nog meer kinderen vanuit de centra en op straat proberen te re-integreren bij families en naar school te laten gaan. Zo hebben we nog Mozes, Caphas, Baron en Joshua die op onze lijst staan om re-integreert te worden.
We beseffen ons maar al te goed dat het geld wat we hebben gekregen door sponsorwerving hard nodig is om deze stappen zo snel te kunnen vorderen. De organisatie heeft namelijk nauwelijks geld hiervoor en de families al helemaal niet. Op deze manier helpen we een aantal kinderen hun leven samen met hun familie weer op de rit te krijgen en maken we plaats voor nieuwe kinderen die naar de centra willen komen.