Eerste kennismaking...

Na een heerlijke nacht knus met z’n drieën te hebben geslapen in een tweepersoonsbed, werden we in de morgen al vroeg wakker gemaakt door een enorme regen en onweersbui. Het werd ons dus al snel duidelijk dat het regenseizoen in Zambia in volle gang is. We moesten er om lachen dat we voor vertrek het er nog over gehad hebben om een paraplu mee te nemen. Toch hebben wij dit uiteindelijk niet meegenomen omdat we dachten dat ze dit in Zambia vast niet zullen hebben en het heel stom zou zijn als wij als enige met een paraplu zouden rondlopen. Tot onze verbazing liep zowat iedereen rond met een paraplu, hihi…
De eigenaar van de lodge had voor ons een ‘Englisch breakfast’ omdat hij dacht dat wij Nederlands dit ook zouden eten. Als ik iets niet lust is het wel bonen met vettige worst als ontbijt, maar twee sneetjes toast met roerei voldeden gelukkig ook.

De afspraak was dat we om 10u. door de mensen van de organisatie bij de lodge in Ndola opgehaald zouden worden. Tijdens het ontbijt waren we al grapjes aan het maken dat we vast en zeker 1u. later op ‘Afrikaanse’ opgehaald zouden worden. Tot onze verbazing waren zij zelfs drie kwartier te vroeg! De mensen die ons kwamen ophalen waren Dalley en Eduard. Dalley is de vrouw waar wij 8 weken lang in het huis verblijven en Edward is de vaste chauffeur van de organisatie.
Na ongeveer een uurtje rijden kwamen we aan bij het huis van Dalley. Haar huis ligt in een soort dorp wat 10min. rijden van de stad ligt. Het huis is van buiten groen geverfd met een blauwe poort. Er zijn ook veel planten en bomen in de tuin waar fruit aan groeit zoals o.a. guave. Dalley woont hier samen met haar dochter Ginny en haar nicht en neefje. Men hen hebben we kort kennis gemaakt alvorens we gelijk naar het kantoor van de organisatie werden gebracht. Het kantoor ligt apart van de twee centra’s waar de jongens en meisjes verblijven. Het kantoor is bedoeld om te kinderen aan te melden en de administratie.
Tevens hebben we ook kennis gemaakt met een studente uit Japan, genaamd Sachie. Zij is al een half jaar in Kitwé en verblijft in totaal voor 18 maanden in Kitwé. Zij doet ook onderzoek voor FSC. Na kort op het kantoor te zijn geweest gingen we mee naar het jongensverblijf want daar vond in de middag een meeting/vergadering plaats. We waren nog maar net uitgestapt of de jongens kwamen allemaal naar ons toe om zich voor te stellen. Het jongensverblijf bestaat uit twee gebouwen waar de jongens slapen en één gebouw waar les wordt gegeven. Op dit moment verblijven er 18 jongens in het centrum.

Tijdens de meeting hebben we gelijk kennis gemaakt met de staff leden van FSC. Dalley is de directrice van FSC, Meya de lerares, Miss Kasoti de coördinator en Jack, Olivia en Salvia de verzorgers/straatwerkers. Daarna hebben wij onszelf voorgesteld en ook de staff leden op de hoogte gebracht van ons onderzoek. Sachie gaf een presentatie over de levensloop en gezondheid van een kind in Japen en het verschil met de kinderen in Kitwé. Dit was interessant om te horen aangezien we hierdoor al veel te weten zijn gekomen over de kinderen in Kitwé. Als laatste ging de vergadering over hoe men het beste geld in kan zamelen voor de organisatie door spulletjes te verkopen. Na de vergadering hebben we nog even tijd gehad om met een aantal kinderen een praatje te maken om vervolgens na een lange dag naar huis te gaan.
Eenmaal thuis had Dalley heerlijk en veel avondeten voor ons gemaakt. We hebben ook voor het eerst ‘shima’ gehad, een soort plakrijst wat de mensen hier bijna iedere dag eten. De mensen kneden het met hun handen en eten het met saus op. Ik heb het toch maar met mes en vork opgegeten;-) We waren doodop van de eerste indrukken en zijn daarom al om 21u. gaan slapen.